Ik ben mijn hele leven een stadsmens geweest. Geboren en getogen in de stad, gewend aan de levendigheid, de nabijheid van voorzieningen en de constante dynamiek om me heen. Toch had ik altijd een romantisch beeld van het plattelandsleven. Een tweede woning ergens in een rustige, groene omgeving leek me geweldig. Misschien een klein huisje tussen de glooiende heuvels, waar ik ’s ochtends in alle rust mijn koffie zou drinken en vogels zou horen fluiten in plaats van het geraas van auto’s.

De eerste keer dat ik serieus over een buitenhuis nadacht

Ongeveer vijftien jaar geleden raakte ik in gesprek met een collega die een vakantiehuisje in Zuid-Frankrijk had, op een camping die gerund werd door Nederlanders. Hij was er laaiend enthousiast over. “Echt iets voor jou, Jos,” zei hij. “Koop ook een huisje op onze camping.”

Het idee begon te leven in mijn hoofd. Ik zag mezelf al genieten van lange, luie zomers in een zonnige omgeving, weg van de drukte. Maar er waren ook twijfels. Zou het wel iets voor mij zijn? Was ik wel geschikt voor zo’n rustig bestaan? En wat als ik na een tijdje zou merken dat ik de stad miste? Bovendien vond ik de afstand een probleem. Zuid-Frankrijk is niet bepaald om de hoek, en even spontaan op en neer rijden zat er niet in. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan.

Een tweede kans: een test in Uelsen

Toch bleef het idee van een buitenverblijf in mijn hoofd hangen. Zeven jaar geleden besloot ik de proef op de som te nemen. Ik wilde testen of het plattelandsleven echt iets voor mij was, maar zonder een grote financiële verplichting. Daarom kocht ik een stacaravan op een natuurpark in Uelsen, net over de grens bij Ootmarsum. Een prachtige groene omgeving, maar slechts 70 kilometer van mijn woonplaats Zwolle.

Met een koopprijs van €4000 kon ik me er geen buil aan vallen. Het leek een perfecte manier om uit te vinden of ik echt een plattelandsmens was.

De realiteit: te veel rust

In het begin genoot ik ervan. De natuur, de rust, het gebrek aan haast. Maar na een tijdje begon het te knagen. Het was te rustig. Te stil. Ik ontdekte dat ik niet iemand ben die een groot deel van de dag kan verlummelen zonder een gevoel van nutteloosheid. In de stad had ik altijd wel iets te doen, altijd mensen om me heen, altijd een café waar ik kon neerstrijken. Hier voelde het soms alsof de tijd stil stond.

Daarnaast waren er praktische nadelen. Even een boodschap doen betekende meteen een flink stuk rijden. Er was weinig sociale interactie, en buiten het hoogseizoen leek het park soms wel uitgestorven. Ik realiseerde me dat ik niet gemaakt was voor een leven op het platteland.

Na een paar jaar besloot ik de stacaravan te verkopen. Het was een leerzame ervaring, maar ik wist nu zeker dat ik beter kon blijven dromen over het platteland dan er daadwerkelijk wonen.

Heb jij een plattelandsmindset? Een checklist

Mijn ervaring zette me aan het denken: hoe kun je van tevoren inschatten of je geschikt bent voor een leven buiten de stad? Hier is een checklist die je kan helpen bepalen of je een echte plattelandsmens bent, of beter in de stad kunt blijven.

1. Hoe ga je om met stilte en rust?
   • 🟢 Geniet je van absolute stilte, behalve natuurgeluiden?
   • 🔴 Of raak je onrustig als er geen levendigheid om je heen is?
2. Kun je omgaan met praktische nadelen?
   • 🟢 Vind je het geen probleem om verder te moeten rijden voor boodschappen en voorzieningen?
   • 🔴 Of wil je liever alles binnen handbereik hebben?
3. Hoe belangrijk is sociale interactie voor je?
   • 🟢 Kun je goed alleen zijn en heb je niet dagelijks veel sociale prikkels nodig?
   • 🔴 Of houd je van spontane ontmoetingen en drukte om je heen?
4. Ben je handig en zelfredzaam?
   • 🟢 Vind je het leuk om zelf te klussen en dingen te repareren?
   • 🔴 Of verwacht je dat alles vanzelf geregeld wordt?
5. Heb je een duidelijke invulling van je dagen?
   • 🟢 Heb je hobby’s die je op het platteland goed kunt doen, zoals tuinieren of wandelen?
   • 🔴 Of ben je bang dat je je snel zult vervelen?
6. Kun je omgaan met minder technologie en voorzieningen?
   • 🟢 Maakt het je niet uit als het internet trager is of als er minder winkels en entertainmentopties zijn?
   • 🔴 Of raak je gefrustreerd als je niet overal en altijd een snelle verbinding hebt?

Als je vooral groene bolletjes hebt, is de kans groot dat je een plattelandsmens bent. Maar als je vooral rode bolletjes hebt, is het misschien beter om je bij het stadse leven te houden en gewoon af en toe een uitstapje naar het buitenleven te maken.

Conclusie: dromen vs. realiteit

Mijn avontuur in Uelsen heeft me geleerd dat het plattelandsleven mooi kan zijn in theorie, maar niet per se iets voor mij. Ik had het geluk dat ik het kon testen zonder een enorme investering te doen. Het is een tip die ik aan anderen wil meegeven: als je twijfelt, probeer het eerst klein. Huur of koop iets kleins en kijk hoe het bevalt.

En als je uiteindelijk besluit dat het niets voor jou is? Geen probleem. Dan blijf je lekker in de stad en droom je af en toe weg bij een nummer als The Pond and the Stream van Sandy Denny, terwijl je in gedachten de glooiende heuvels en kabbelende beekjes voor je ziet.

En soms is dat genoeg.