Na jaren pakte ik weer eens een boek van Donna Leon op, en wat een aangename herontdekking was dat! Kinderspel, een van de latere delen in de reeks rond commissario Guido Brunetti, wist me meteen weer te boeien. In het verleden las ik de eerste twaalf à dertien boeken in papieren vorm, maar deze keer las ik het als e-book via mijn Kobo-Plus abonnement. Dit gaf me direct de mogelijkheid om meer van haar latere werk te verkennen, en dat ga ik zeker doen.

Een intrigerende zaak rondom illegale adoptie

In tegenstelling tot veel andere delen uit de Brunetti-reeks draait dit boek niet om een moordonderzoek, maar om een complexer, ethisch beladen thema: illegale adoptie. Donna Leon staat erom bekend dat ze in haar boeken misstanden in de Italiaanse maatschappij subtiel aankaart, en Kinderspel is daarop geen uitzondering. Met haar kenmerkende rustige vertelstijl weeft ze een verhaal waarin verschillende sporen naast elkaar lopen en uiteindelijk samenkomen. Het onderzoek vordert gestaag, zonder sensationele wendingen, maar met een gestage opbouw van spanning en morele vraagstukken.

Brunetti: een politiedetective met diepgang

Commissario Brunetti blijft een bijzonder personage, iemand die zich onderscheidt van de doorsnee speurders in misdaadromans. Hij is een bedachtzame en moreel gedreven man, die zich net zo graag verdiept in literatuur als in zijn politiewerk. Opvallend genoeg slaat hij in Kinderspel geen enkele pagina op van zijn favoriete auteur, Thucydides. Wel koopt hij Brieven uit Rusland van Adolphe de Custine, een werk dat ook in mijn boekenkast staat, maar dat ik zelf nooit heb uitgelezen. Zulke details maken hem des te menselijker en geven de boeken van Leon een unieke, literaire gelaagdheid.

Vergelijkingen met andere klassiekers in het genre

Wat me opnieuw opviel, is hoezeer Brunetti qua karakter en werkwijze doet denken aan andere grote namen in de misdaadliteratuur, zoals Martin Beck van Maj Sjöwall & Per Wahlöö en commissaris Maigret van Georges Simenon. Geen snelle actiescènes of sensationele plotwendingen, maar een kalm, bedachtzaam onderzoek dat meer draait om menselijk gedrag en onderlinge verhoudingen dan om brute misdaad.

Conclusie: een herontdekking waard

Ik dacht dat ik misschien uitgekeken was op de Brunetti-reeks, maar Kinderspel heeft me ervan overtuigd dat ik deze zomer verder wil gaan met de volgende delen. Dankzij mijn Kobo-Plus abonnement kan ik ze nu ‘gratis’ lezen, en ik ben benieuwd hoever ik kom. Voor liefhebbers van intelligente, sfeervolle misdaadromans met een maatschappelijk relevante insteek is Kinderspel absoluut een aanrader. Donna Leon bewijst met dit boek opnieuw waarom haar Brunetti-reeks al decennialang populair is.